Sanki içimde camdan bir kürre,düşüpde sert zemine,
Her parçası bir yere,dağıldı zerre zerre,
Ne tutmaya dermanım var,ne toplamaya mecalim,
Gönül köşküm yıkıldı,küstüm sana ben..
Benden bir şeyler aldı,canıma can dediklerim,
Hepsi bir diken oldu,gül deyip diktiklerim,
Ne aşıya dermanım var,ne sökmeye mecalim,
Gönül bağım bozuldu,küstüm sana Ben..
Yıkıldı içerimde dağ bildiklerim şimdi,
Gözümde bir pul oldu,dost bildiklerim şimdi,
Ne savurmaya dermanım var,ne takasa mecalim,
Gönül kasam dağıldı,küstüm sana ben...
Sırtımda bir ağır yük,gidiyorum meçhule,
Ömrümü heba etmişim,canım dediklerim böyle,
Ne ölmeye dermanım var,ne yaşama mecalim,
Gönül pınarım kurudu,küstüm sana ben...
17.06.2003 Samsun
İsmail Recep NurKayıt Tarihi : 31.7.2010 21:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler efendim
Yaşanacak mutluluklar Senin Olsun
Bütün kalbimle tebrik ediyorum hep sevgiden, doğruladan ve en güzel duygulardan yana yazan usta kaleminizi ve o güzel şair yüreğinizi değerli üstadım
ilhamınız ve hayat sevinciniz daim olsun diyorum ve bu güzel şiirinizi (Tam puan katarak) antolojime ekliyorum..
Saygı ve Selamlarımla
HÜSEYİN ÇUBUK
TÜM YORUMLAR (6)