Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Küsmek, kendimizşi çiğnetmek, haklı olduğumuz halde alttan almak, karşımızdakine mahkummuş
gibi hissettirmek, bizler için her zaman yenilgi demektir.
Söz konusu olan, aşk ve sevdadır, ulvi bir duygudur;
pek tabii savaşır gibi davranmak değildir. Ama kadın olsun, erkek olsun; varlığın en yüce serveti onurudur. Aşklar... sevdalar da onurlu olmalıdır.
Sevenler biribirlerine onurla yaklaşıp, değer bi
lirliliklerini belli etmelidirler.
Böyle kurulan beraberlik yapıları, poazara kadar değil, mezara kadar sürer. Bunu sağlamal içinde
yine cesareti ve aklın o yenilmez, yanılmaz gücünü keşfedidip kullanmamız gerekir.
Selam ve saygılarımla, şiir dostu. KEMAL POLAT
Tebrikler ülker bu harika bu anlamlı bu nefis şiirinizi yürekten kutlar şükranlarımı sunarım elleriniz yüreginiz dert görmesin şair Turan çeliker
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta