Küstüm Şiiri - Tansul Baykal

Küstüm kelimelere
uzun sürede konuşmaya niyetim yok
Bir anlamı, hatta şivesi bile vardı
arada uyarı aslada
manası vardı
şaşkın, şaşkın bakıyorlar şimdi o dizeler
(_ Ne güzel anlamlı cümleler kuruyorduk
Toplanıp bazen de örgüt kuruyorduk
Kimimiz” sağanak” fraksiyonundan
Kimimiz” şeytanla” iş birliği içindeydik
kimileride çoktan” mahkum” olmuşlardı
bazıları hala çocuklukta kalmışlardı
kırdığı kiraz ağacına üzülür durur)
ben ise göz yaşlarımı saklamayı öğrendim
budanıp kuruyan
asma dallarının arasına attım
çocukluğumla birlikte
sebep olanlara sözüm yok!
Belki onlarda ihtilale yakalanmışlardır
Suçlu bulunup,tokat yemişlerdir hayattan
Kim bilir beklide “zor sevda” yaşıyorlardır
Küskünlüğüm ne kadar sürer bilmiyorum
Dalar giderim bazen
Bu yüzden unutur.. çayımı hep soğuk içerim
Hiç bakmayın öyle,
bazen böyle hissederim
Küsüm, içinde acı geçen her cümleye
küsüm,savaşla kurulan her cümleye
Uzun sürede barışmaya niyetim yok
Kayıplara karışacağım bir süre
Belki aranıyor listesinde olacağım
Belki ”bir bahar akşamı” rastlaşırız yine
harf,harf deliriyorum
harf,harf çıldırtıyor kelimeler yine
küsüm bütün cümlelere.
Aklımda deliliğin izleri
beni alıp götürüyor karanlık
korkular değil,insanlar öldürüyor.
beynim oyunlar oynuyor bana
bazen çocukluğuma dönüyorum.
Bu evrenden uzaklaşıp kaçmak
başka gezegenlere mülteci olmak istiyorum
olurda belki de başka bir gezegende
yeni bir anlatım dili ile, belki de telepatiyle
insanca konuşmayı,yaşamayı diliyorum