Sana vermiştim bütün herşeyi,
Ferhatın dağları delip bulamadığı sevgiyi,
uğruna dağlamıştım ben bu yüreği,
beni bir hiç sayan gönüle küstüm.
Yok benim kimseye diyecek sözüm,
kalmadı yüzüne bakacak yüzüm,
suya hasret çöllerde kurudu gülüm,
gururla dost olan gönlüme küstüm.
Ne gündüzüm var artık ne gecem,
ismin kaldı dilimde bir tek hecem,
tek dostum oldu bir parça kağıt bir kırık kalem,
beni avare eden kadere küstüm.
Sende hiç insaf yok mu mahvettin beni,
savurdun talan ettin hanemi
sevgimi hiçe saydın,hançerledin sinemi,
dilimi lal eden sevdana küstüm.
11.05.2001
Cuma
16:18
Kayıt Tarihi : 4.11.2006 20:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İhsan Altınışık](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/04/kustum-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!