Gönülde aç kalınca
Kollarından salınca
Küstüğün ne bilirim
Uzaklardan dalınca
Vereyim dediğinde
Yalnızca yediğinde
Küstüğün ne bilirim
Tepenin gediğinde
Gecenin şafağında
Yarasın şakağında
Küstüğün ne bilirim
Yalnızlık sokağında
İstemediğin yerde
Başımı sokar derde
Küstüğün ne bilirim
Derdi dermanı nerde
Kör gözlerin göremez
Çorabından geremez
Küstüğün ne bilirim
Yenisinden öremez
Ağladığım boşuna
Bağladığım hoşuna
Küstüğün ne bilirim
Dağladığım coşana
100411denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 29.4.2011 22:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/29/kustugun-ne-bilirim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!