Zeliha, taze bir bahar çiçeği,
Yüzüne örterdi, ipek peçeyi.
Gördü ruhundaki o kelepçeyi,
Yumdu gözlerini sustu Zeliha.
Bütün aynalara küstü Zeliha!
Saplandı kalbine sevdanın oku,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta