Küstü Vazgeçti Gönül Şiiri - Fahri Bulut

KÜSTÜ VAZGEÇTİ GÖNÜL
Gül dikensiz olmaz da, gülsüz hep diken oldun,
Saçımı pençe pençe, ben ağladım sen yoldun,
Her günüm keder, hüzün, şans dedin beni buldun,
Nevbaharım ol dedim, sen hep kış oldun dünya,
Ondan senden vazgeçti, küstü vazgeçti gönül…

Yalvaran dileklerim, bir gün kabul olmadı,
Tek güvencem umuttu, dirhem bile kalmadı,
Gece, gündüz bekledim, şans kapımı çalmadı,
Nevbaharım ol dedim, sen hep kış oldun dünya,
Ondan senden vazgeçti, küstü vazgeçti gönül…

Mutsuz geçen yılları, ömür diye yutturma,
Hileli bir kantarda, günah, sevap tarttırma,
Dünya cehenneminde, suçlu bulup yaktırma,
Nevbaharım ol dedim, sen hep kış oldun dünya,
Ondan senden vazgeçti, küstü vazgeçti gönül…

Kul hakkımı kastettin, şikayetim var senden,
Ne istedin vermedim, söyle vicdansız benden,
Asırlardır vazgeçmen, beladan, nefret, kinden,
Nevbaharım ol dedim, sen hep kış oldun dünya,
Ondan senden vazgeçti, küstü vazgeçti gönül…

Zalime destek oldun, mazlumları ağlattın,
Ala hasret yaşattın, karaları bağlattın,
Günahsız insanların, zindanlarda dağlat tın,
Nevbaharım ol dedim, sen hep kış oldun dünya,
Ondan senden vazgeçti, küstü vazgeçti gönül…

Güle güle git demem, sarı sarı, solasın,
Kulunun gücü yetmez, Allah'ın dan bulasın,
Tez günde bela gele, dilerim yok olasın,
Nevbaharım ol dedim, sen hep kış oldun dünya,
Ondan senden vazgeçti, küstü vazgeçti gönül…

Rızazade, şükürle yetmiş yılı devirdi,
Elbet garip gönlüme, nevbahar gelir dedi,
Taşını, toprağını, her tür varını sevdi,
Nevbaharım ol dedim, sen hep kış oldun dünya,
Ondan senden vazgeçti, küstü vazgeçti gönül…
27.11.2020
Fahri Bulut Rızazade