Küstü mü Kırmızı Gül ya da Karanfil
Güneş yakarken gökyüzünü
Saçların kızıla çalar
Tebessüm ederek bakma öyle
Yıkılır gönlümün bütün bentleri
Ruhumu ateşten ateşe atar…
Gül yaprakları gibi tenin
Yumuşak ve narin
Ellerini tutmaya kıyamam
Ben yanarım
Senin ellerin kirlenir
Ama ya o gözlerin
Bilemem, cennetim mi cehennemim mi…
Yaklaşma çiçeklere yaklaşma
Bir bahar kadar kısa ömürlerini güzelliğinle tüketme
Hepsi sana özenir
Senin isminle bezenir
Küstü mü kırmızı gül ya da karanfil
Neden bana gelince
Sarı lale ya da lavinia oluyorsun…
©
Şiirin yazılış Tarihi : 13 – 06 – 2020
Şiirin Yazılış Saati : 04 : 50
Kayıt Tarihi : 13.6.2020 06:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!