dondu kalbim hüznü sarıp da aşka boğuldu
küstü gönlüm isyanla çöküp yere yığıldı
son demimdi koparttın bağım hepten dağıldı
küstü gönlüm isyanla çöküp yere yığıldı
lal oldu dil hep yandı yürek firaka geçtim
son fırsattı sevgin umuttu başa dert açtım
dondu hisler koy da git canan ben zoru seçtim
küstü gönlüm isyanla çöküp yere yığıldı
yansam ne ki yoktur çözüm bin yıl geçse de
yoktur ki can boş biilaç kaldım gülü açsa da
yok ki çare kopup gelişte beni seçse de
küstü gönlüm isyanla çöküp yere yığıldı
ne baharı ne de sevdayı görmüyor gözüm
ıslah olmaz bu yara çürür kangren özüm
yok ki bir dost söndürsün koru kül oldu közüm
küstü gönlüm isyanla çöküp yere yığıldı
yettin cana kalp paramparça ben artık yoğum
son çarem'din bu yaşananla olmaz ki doğum
mal da mülk de al senin olsun azım ve çoğum
küstü gönlüm isyanla çöküp yere yığıldı...
(31.05.2016) AZAP...
Kadri AtmacaKayıt Tarihi : 25.6.2016 18:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadri Atmaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/25/kustu-gonlum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!