Bana Küstü Şiiri - Kara Osman Nalbant

Bir damla su için, bin taşı sıktım
Sırılsıklam olan, şal bana küstü
Bağa kar yağarken dışarı çıktım
Beyaza büründüm al bana küstü

Gökyüzünde bulut, vadide seldim
Dost diyene yoldaş densize eldim
Şeyda bülbül gibi, süzülüp geldim
Kuru yere kondum dal bana küstü

Etekler yemyeşil, doruklar kardı
Bilmezdim nasıldı, dağların ardı
Sağımda solumda çiçekler vardı
Birini kopardım, bal bana küstü

Bağrımda kayboldu, gözleri elam
Merhem kâr etmiyor ilacım kelam
Herkese verdiğim, bir kuru selam
Önce sağa verdim, sol bana küstü

Dalardım baharda, deliren çaya
Biraz dinlenirdim bulursam saya
Yıllardır köyüme gitmedim yaya
İzimi kim silmiş, yol bana küstü