Küstahliklar Ve Ikiyüzlülükler -2

Hani her yandan saldirilar gelisir ya.
Hani her kösede karsilastiginiz,yüzü gizli maskeliler.
“Dört yanim pust zulasi” sairin dedigi gibi.
Insanlar yetisemedigi hayallerine, nasilda bir anda kin ve nefretle saldiriyorlar.
Kendi yenilgileriyle, yetisemediklerine nasilda tavir alabiliyorlar.
Maalesef acikca cikip bunu dillerinde yok.
Bunun izahi ne peki.
Savunduklarindan korkan ve suya düstügünde yilana sarilanlar, kimler o zaman.
Umut diye askini ve onurunu kirli dünyalarinda pazarlayanlar.
Soruyorum.
Hangi acmazinizin kacinci baharindasiniz?
Kacinci bu satilmisliklar,digerlerine benzeyen baskalasimlar.
Kanayan yarayi durdurmak yerine desenler kimler.
Sloganlarina yenilenler,
Özgürlük adi altinda,ne yapmaya calisiyorsunuz siz.
Siz kimi kandirmaya calisiyorsunuz?
Siz neye hizmet ettiginizin farkindamisiniz?
“Yasamak; ki berrak bir gökte, cocuklar askina savasmaktir,” diyor sair.
O zaman sorgulayamadigimiz ne.
Görüpte söylemediklerimiz neler.
Karsitlarimizla bizi birarada tutan ne.
Icimizden söküp atamadigimiz cirkinliklere ve düsmanimiza neden kusamiyoruz öfkemizi.
Neden dürüst degiliz.
Neden hep benciliz.
Savunduklarimizda inat edemeyisimiz neden.
Yoksa anlik isyanlarlami? sinirladik düsüncelerimizi.
Yani ani reaksiyonlarmi? bizimkisi.
Ne kadar uzagiz, özgürlüge.
Söyleyemedigimiz gercekler neler.
Kendimizi avuttugumuz,bos laflardanda bir türlü vazgecemiyoruz.
Neden kendimiz degiliz.
Neden bu sürüklenmeler, bir uctan, bir uca.
Objektif olamayisimiz neden.
Olaylari yargilarken icinden cikamadigimiz, paradokslarimi? bizimkisi hayatin.
Yoksa dogudan batiya savrulan, kuzeyden güneye egilen edilgenligimizmi?
Küstahliklar ve ikiyüzlülükler adini koydugum bu siirin, özgürlük ormanlarinda kanayan gelincikleri ve kuytularinda vurulmus yarali ceylanlari gibi, aciyla inleyen...