.
tek başıma şehirleri gezmem
korkarım belki, en çok kayıp olurum
yinede yanımdayımdır, kayıp olsamda
iyi oluyor, başka şeyler yakalıyorsun
- işte bak diyorsun
kendi için yaşamaz şiir
yazıldıkça ölür
sahi istanbul ölmüşmüdür
gün gelirse tut elimden
bu şehri gezdir bana
bak burası bu, şurası şu de
sen de, ben biliyorum
senden duymak istiyorum
ve bir sahafta
çok eski basım bir şiir
kitabı al
denizin kıyısında
bir parkta oku bana
keşke 'beyaz ölüm kuşları'*
arkadaş zekai olsa
ben okuma bilmem
-yazarım
küstah bu gece
ne zaman gelse
deviriyor beni esmer gözleriyle
saçları bukleli böyle
jöleli belki
dar ediyor gömleğimi
-sığamıyorum
şiir; ben ölümü bilmem öğretmenim...
su yılı /
*Arkadaş zekai özger şiiri.
Ne zaman kitabını alsam arkadaş zekainin, ya kayıp olur ya
biri alıp gider, onca kitap varken neden arkadaş zekainin
kitapları kayıp olur ya da biri alır gider merak etmişimdir.
nedeni vardır mutlaka, olmalı, olmazsa olmaz. Geçen
kızılayda aradım bir kitapçıda yok dediler.
Kayıt Tarihi : 7.9.2006 11:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kayıp olun bazen, orada sizsinizdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!