Kursağında Şiiri - Aynur Durmuş

Ben seni toz pembe hayallerin
Kursağında kalmış aşkıyla sevdim
İlk baharda açan çiçelerin kokusunda
Gele gide bitmek tükenmek bilmeyen
Uzun yolun kısası yedi tepe arkası
Bin asırlık ömür tüketmişliğinde sevdim
Güz gülleri gibi baharın gelişini bekledim .
Bekledim durdum seni çaresizce
Bir kuş olup uçarken kanatlarından
Vurulmuşa döndük avcı sopasında
Ben seni kör kurşunun namlusuna
Tetik çektiğinde bile sevdim
Ellerim kolum bağlı doyamadan
Hasret buhurunda dağıttık sancıları..
Beklerken geceler boyu afakta
Kurşun yemiş gönlüm şafakta
Sensizliği sen diye sevdim .
Bilmesende olur yokluğuna gülemedim.
Hayalin sokak lambalarına sürüdüğünde
Devam eden rüyalarda sevdim.
Ne yazıkki beni sevmesende
Tek gözlü odaya anlayışız insanlarla
Senin bekletmeni sevdim.
Ben seni çok öyle çok sevdim ki
Zerre kadar değer vermemeni sevdim.
En kötü ihtimallerin kısrağında
Şahlanmanı sevdim .
Yakanda düş izleriyle ağzında küfür
Sözleriyle ,
Baharı bekleyen kumrular gibi bekledim.
Ben seni toz pembe hayallerin
Kursağında kalmış aşkıyla sevdim..
Aynur durmuş