Demir’i tavında
Dövdüler.
Suyunu soğuk verdiler.
Eritip ışığın küspesini,
Karanlık bir odaya serdiler.
Bilmediğim bir hazırlık,
Un çoktan kavrulmuş.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Tıpkı "küspe verdiklerini" sevdikleri gibi!
Ne varsa...
Yaşarken niye "gözleri ela" demezler ki?
Çok iyiydi..
Tebrikler Zerrin Hanım..
Çok teşekkür ediyorum değerli yorumlarınız için
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta