Demir’i tavında
Dövdüler.
Suyunu soğuk verdiler.
Eritip ışığın küspesini,
Karanlık bir odaya serdiler.
Bilmediğim bir hazırlık,
Un çoktan kavrulmuş.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Tıpkı "küspe verdiklerini" sevdikleri gibi!
Ne varsa...
Yaşarken niye "gözleri ela" demezler ki?
Çok iyiydi..
Tebrikler Zerrin Hanım..
Çok teşekkür ediyorum değerli yorumlarınız için
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta