Hani kabusta
Avazın çıktığı kadar
Bağırır bağırırsın
Hani özlemin içini kavurur
Gördüm şu sokağa girdi deyip
Kendini otobüsten atarsın
Hani hoplar yüreğin
Masana bırakılan hediye paketiyle
Havalara sıçrarsın
Sonra bir an minicik bir an sonra
Sesinin hiç çıkmadığını
Arkasından gittiğinin
Yitirdiğin olmadığını
Paketin üzerinde yazanın
Senin adın olmadığını
Anlarsın
Bu günlerde böyleyim
Elinden oyuncağı alınmış
Çocuk hüznünden yorganımı
Tepeme kadar çekmiş büzüşmüşüm
Kısacası küsmüşüm
Ümit GülçiçekKayıt Tarihi : 1.12.2015 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Gülçiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/01/kusmusum-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!