Küsmüşüm Şiiri - Faruk Keleştimur

Hışırtılı bir serap bu senden emanet
Ben gecenin hatrına ışığa küsmüşüm
Sakin ruha hasretim kalmadı metanet
Bir denizin hatrına balığa küsmüşüm

Tırmanırken korkulu asil yokuşları
Hayal ettim ruhumdaki yok oluşları
Duyduğum an boşluktaki yakarışları
Boğazımı yutup acı acı küsmüşüm

Katı bir uçurumda köprüsüz ve hasta
Kalpte doğan dile akmaz, şuurum yasta
Boş verdim düşmanımı kararı kör dosta
Yıkarak güzel dileği yorgun küsmüşüm

Kaşlar hafif kalkmış zoraki bir tebessüm
Vuslatsız mevsime kanatlanıyor gözüm
Ölüm kalım zıtlığında bitince gücüm
Umursamaz dünün yarınına küsmüşüm

Olanla olmayan savaşırken zihnimde
Çekirdek bir sevda çırpınırken gönlümde
Duadan geceler üşürken ellerimde
Sensiz sabahların güneşine küsmüşüm

Atarak gölgeni alevden bir kuyuya
Esniyorum şimdi bir ebedi uykuya
Son tetikten miras türküyü duya duya
Hayalet namluda esarete küsmüşüm

Sükut arifesinin kabusunda halim
Pervanelerde takılı, susmada halim
İnce bir hüzünde, boynu tasmada halim
Ben isyandan korkup küsmeye de küsmüşüm