Küsmüşüm Şiiri - Binali Kılıç

KÜSMÜŞÜM

Usandım Dünyadan,mal harisinden.
Ahbaptan,yarandan,elden küsmüşüm.
Bu alemin çirkefinden,pisinden.
Tipiden,borandan,selden küsmüşüm.

Geçici bir han değilmi bu Dünya?
Ömür bildiğimiz,sanki bir rüya.
Adalet tükenmiş,ticaret riya.
Hancıdan,yolcudan,yoldan küsmüşüm.

Çok akıllı değil,Dünyaya kanan.
Edasına,cilvesine aldanan.
Şekerin tadını gerçek tat sanan.
Arıdan,çiçekten,baldan küsmüşüm.

Dünya'ya gelirken, gözüm aüladı.
Cefa diyarıdır dedi,çağladı.
Meğerse yalanmış,meyvenin tadı.
Yapraktan,budaktan,daldan küsmüşüm.

Mevla kul yaratmış,demiş sev,sevil.
Hakiki sevenin önünde eğil.
Gül açarken güzel,solarken değil.
Laleden,sümbülden,gülden küsmüşüm.

Binali ham,erişmemiş,ermemiş.
Ben aşığım demiş,bir gül dermemiş.
Hakiki rehbere gönül vermemiş.
Aşıktan,maşuktan,kuldan küsmüçüm.

16.08.2006