KÜSMEYİN A CANLAR
Güvenim kalmadı çok insanlara,
Küsmeyin a dostlar, küsmeyin bana.
İllallah çekerek geldim ben cana,
Küsmeyin a canlar, küsmeyin bana.
Kaşlarım çatıksa, gülmezse yüzüm,
Sizi incitirse sohbetim, sözüm,
Kem sözler duyanda yanıyor özüm,
Küsmeyin a dostlar, küsmeyin bana.
Dile kolay böyle yetmiş yıl geçti,
Felek mutsuzluğu bana eş seçti,
Bu ömür ahlarla, vahlarla pişti,
Küsmeyin a canlar, küsmeyin bana.
Bilerek incitmem bir tek bir kulu,
Severim yoksulu, öksüzü, dulu,
İnsan sevgisiyle gönlüm dopdolu,
Küsmeyin a dostlar, küsmeyin bana.
Edebi, adabı, babam öğretti,
Kalp Tanrının evi yıkma ha dedi,
Yaratanı için kulu sevdirdi,
Küsmeyin a canlar, küsmeyin bana.
Rızazade, engin, olgun ol derdi,
Bütün gerçekleri önüme serdi,
Onurlu, gururlu bir yaşam verdi,
Küsmeyin a dostlar, küsmeyin bana.
6.11.2021
Fahri Bulut Rızazade
Kayıt Tarihi : 6.11.2021 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Edebi, adabı, babam öğretti, Kalp Tanrının evi yıkma ha dedi, Yaratanı için kulu sevdirdi, Küsmeyin a canlar, küsmeyin bana.
Severim yoksulu, öksüzü, dulu,
İnsan sevgisiyle gönlüm dopdolu,
Küsmeyin a dostlar, küsmeyin bana.
kendini bilmezlere bazı insan tahammül edemiyor ne öğütten bir şey
Anlıyor nede söz dinliyor kendini bir şey sanıyor sen neysen bende
Oyum başka ne var ah bunu bir fark etseler dünya değişir cennet
O zaman anlaşılır hocam anlamlı ve çok güzeldi tebrik ederim saygılar
Selamlarımı sunarım
TÜM YORUMLAR (1)