Küsmek Bize Yakışmadı

Sen bana toz kondurmazken,
Küsmek bize hiç yakışmadı.
Ben senin üzerine titrerken,
Küsmek bize hiç yakışmadı.

Evimiz gömüldü sessizliğe,
Sen o köşede, ben bu köşede.
Bu gece yattık ayrı yerlerde,
Küsmek bize hiç yakışmadı.

Bu sabah bir günaydını esirgedin,
Çay mı beni içti, ben mi çayı içtim bilemedim.
Ben bu küsme işini sevmedim,
Küsmek bize hiç yakışmadı.

Niye küstük hiç bilmiyorum.
Suç bende ise, özür diliyorum.
Ben senin üzülmeni istemiyorum.
Küsmek bize hiç yakışmadı.

Hiç ara vermeyelim sevgimize,
Gel yine oturalım diz dize.
Neşe gelsin o güzel yüzüne,
Küsmek bize hiç yakışmadı.

Küsmek güzel olsaydı, alırdı sevginin yerini.
Acıdan başka ne verebilir ki.
Yaşayalım doya doya sevgimizi.
Küsmek bize hiç yakışmadı.

Sen bana ben sana hiç kıyamazken,
Bu hayatı dolu dolu yaşamak varken,
Birbirimizi bu kadar çok severken,
Küsmek bize hiç yakışmadı.

Kemal KÜÇÜKTEKİN
25.02.2008
KARAMAN