Küsmek Şiiri - Zehra Akşit Eroğlu

Sıksan portakal suyu akıtacak
Bulutlar geçerken üstümüzden
Güneşi sıraladım
Isınsın buzdan kütle,
Kapılar araladım
Tekinsiz sis üstünde
Ummadığım yerden
Parçalanmış kütlenin
Alevdaşları
Işıltısında yittiğim
Göktaşları
Sarsacak kadar
Anlaşılmayan bir dilin
Paydaşı olacak kadar
Çıkamadığım
Basamaklar kadar
Geldiler
Dondum ben
Gözlerimden içime
Çöktüm ben
Düşündüm güldüm
Sarılıp öptüm ben
Küsmenin otesinde
Bir yere konup
Şarkılar söyleyip uçtum ben...
Z.a.e.