yakaladığım sevinç kursağımda kaldı
kayada tuz parçacıkları gibi parlasın güneş
küstüğünden beri
başlangıç yılında hüznüm
kim bilir kaçıncı yılında
çiğidi düşen bitecek toprakta
verime dönerken sevincinde
paramparça hüzünlerim
dökülüyordu
alaca kaldı hüzünler
sevince dönüşmedi bir türlü
güneş ağlarken gülebiliyor
ben geceyi yaşadım hep
suyum çıktı gözlerimden
bir damla suya özlem kavururken
savruldu sevincim
küsmeden önce
şimdi ırgalamıyorsun bile
döndüm sırtımı sana
biraz da sen küs
260311denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 8.4.2011 23:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!