Küsme Bana Şiiri - Emine Şafak

Kalemim küskün müsün bana?
Halimi arz edemez oldun satırlara.
Eflatun renkli hayallerin kara yelle dönen bir dünya da yok olup gitti mi senin de.

Semaya açılan ellerine boş umutların mı doldu.
Köprüsüz nehirler demi kaldın sen de benim gibi.
Ferhat'ın dağlarına,Mecnun'un çöllerine mi sürgün edildin.
Yusuf misali kuyulara mı gömüldün,Kerem gibi bir sevda uğruna ateşlerde mi yandın.

Kederli çığlıklarını duyan olmadı mı senin de.
Hayat bir elinden tutarken diğer elini bıraktı mı.
Kelepçe vuruldu mu duygularına,kıyametler koptu mu yüreğinde.

Sabahsız gecelerde göz bebeklerine doldu mu yaşların,mercan mercan döküldü mü yağmur misali...
Kırık kayıklarla kaldın mı hasret okyanusun ortasında

Bundan mıdır suskunluğun,bundan mıdır derin uykulardaki sessiz haykırışların...

Küsme bana kalemim sakın küsme..!
Halimi arz edemem satırlara,arz edemem derdimi yüreğinde vicdanı olmayanlara...
Can bulur kelimelerim seninle,yeşerir kurumuş dallarım,kök tutar sert kayalıklarda bile...

Küsme bana, sakın küsme..!

Emine Şafak
Kayıt Tarihi : 11.6.2013 23:56:00