Küsme Şiiri - Nevzat İncedere

Sen küser sen, el küser, dil küser, yüz küser.
Sen küsersen kim sarar yaralarımızı,
Kim okşar şefkatle saçlarımızı.
Kim tutar ellerimizi, sevgi ile
Kim çekip alır belalardan bedenimizi.

Sen küser sen kim anlar ahvalimizi,
Sevdiğimizi, kime nasıl ne deriz.
Küsme sukut eyleme, kahrı var derler.
Biraz fazla söylersen, zehri var derler
Sustun mu kahrından susuyor derler,

Aldırma küsme darılma kimselere.
Hayıflanma zehrini kusuyor derler.
Sen küser sen, kim şefkatle bakar gözlerimize.
Sonra kim güler yüzümüze, tebessüm ile

Sen gül ki gül açsın ay yüzün de.
Sen gülünce bahar gelir yer yüzüne, meltemler eser.
Küsme rüzgarlar essin nefesin de dağıtsın matemleri
Küsme dağılsın kara bulutlar aydınlansın dünyamız.