Kusmak ve Aidiyet Şiiri - Şubat Türkay

Kusulabilir bir aidiyetti bizimkisi...
Artık şiir yazılmayan bir yüzyılda.....
Kayboldun gittin sen...
Yaramaz çocuk gülüşleri ardında.....

Çok şiddetli şeyler var aramızda....
Kendisinden bağımsız, vahşi bir yalnızlık...
Görmek ile bakmak çelişkisi ortasında...
Sahte vicdan ülkesine bilet almış bir ayrılık..

Öldürülebilir bir sevda ikimizin ki....
Kimbilir kimin rüyasının erkeğiyim..
Sen utanırken sevilmekten....
Ben oldukça duygu fakiriyim.....

Kusulabilir bir aidiyetti bizimkisi....
Oysa İnsanoğluna karşı bütün aşılarımı tamamlamıştım...
Bir garip kuduzluk işte.
Isırılmadan önce yakalandım..

Kafeslerimizden özgür bırakıldık..
Doğaya kavuşan hayvanlar gibiyiz
Her zaman biraz yanlış anlaşıldık..
Delimiyiz bilmen ki neyiz ...