Kusmak Şiiri - Evren Özcan

Kusmak...
İçindekileri geri getirmek...
Geçmişin karmaşıklığını göstermek...
Herşey paketliydi, süslüydü,
Gerçek yüzleri ortaya çıktı.

Kusmak...
Kin, kan...
Parçaları ortaya sermek...
Aslında hiç bir bütün olmadığını göstermek...
Dışımız tek parça, içimiz paramparça...
Kusmak, bir nevi itiraf etmek...

Kusmak...
Sessizliği doldurmak...
Islaklık ve sıcaklık, bilinenin aksine çirkin...
Kusmak, gerçekte kimsin onu göstermek...