Kuşluksuz Geçen Gece Şiiri - Alperen Polat

Tuzlu ve çoraksı huyları insanların,
Avuçlarını aşındırıyordu bir gece yarısı.
Karanlığın büyüsünü bozan o "Masâr!"
Hızar gürültüsüyle uyandırdı bakışları.

Su serpilen yerlerini huylandırırdı bahar,
Olur olmadık kanatırdı renksiz dualarını,
Hiç bu denli berrak görünmemiş olmalı,
Yakındalık duygusuyla kabaran intihar,

Serinliği bağrında menfur bir ifade vardı,
Yüzünün kurşun değmemiş taraflarında.
Her yakışında sigarasını aynı yankılanım,
Elma dersem çık, armut dersem çıkma!