Kuşluk Vakti Şiiri - Muammer Çelik

Kopuyor fırtınalar
savuruyor kasırgalar
içimi içime sığdıramıyorum
kendimi içimdeki sevda ipine diziyorum
yıllar önce yaşadıklarımızı anımsadıkça
gönlümün duvarında asılı resmine bakıyorum
gözlerimde buharlar yoğunlaştıkça
anımsıyorum seni gecelerimde
ve karanlık gündüzlerimde….

Hele o kuşluk vakti yok mu
işte kahrettiğim, o kuşluk vakti
Aahhh! O kuşluk vakti…

Bir pazar günüydü hani
buram buram burnumda tütüyordun
gül kokulum, sırma saçlım
badem gözlüm…
Lastik top gibi hopluyordu hücrelerim
kaynıyordu senin için fokur fokur iliklerim
eriyordu kemiklerim…

Mayışıyordum, kendimden geciyordum
anımsadıkça, hatırladıkça
film şeridi gözümde sıralandıkça...

Aaahhh o pazar günü,
tüm kuşluk vakti boyunca
güneşin ilk ışıklarıyla başlayan
kelebekler uçuşurken
hatırlıyormusun sarım sarım sarıldığımızı
bedenlerimizi birbirinden ayıramadığımızı

Unutamıyorum, istesemde, unutamıyorum
kahrettiğim o kuşluk vakti boyunca
sevim sevim seviştiklerimizi anımsadıkça...

(tarihi bilinmiyor)
BirDeli