Kuşluk vakti çıktık yola,
Ne başımızda sevda,
Ne yanımızda bi lokma,
Tutunacak dalımız da yoktu,
Aslın da,
Hiç bi şey de aramıyorduk.
Dolaşıp duruyorduk
Ortalıkta.
Bir boşluk vardı.
Boşluk,
Dolmuyor.
Düşüyorduk
Boşluktan boşluğa.
Sevdalarımız,
Yarım yamalak kaldı.
Omuzlarımız da,
Ağırlaştı yaşam.
Kendi tükenmişligimiz
Neyse,
Bunca kan
Nasıl döküldü
Hiçliğe.
Kayıt Tarihi : 9.3.2017 10:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!