Küslük Şiiri - Gülten Nazlı

Yeni gelmiştim okula,
Yeni tanımıştım sizi,
Sohbet etmeye başladınız birden,
Güzel bir tebessüm ile...

Aylar geçti sonra...
O kadar zamanın geçtiğini fark etmeden.
Sonra araştırmaya başladım,
Sordum herkese sizi, daha iyi tanımak için.

Ve sordum size, ne anlama gelir NECİP ismi,
Cevap verdiniz bana , soyu temiz veya soylu kişi diye,
Sonra sordunuz bana ;peki nedir isminin manası,
Gül gibi pembe tenli olan dedim.size...

Hafif bir tebessüm ile; kalbinde öylemidir sahi...
Bilmem dedim size, belki değildir diye.
Değildi sanırım,bana göre...
Zamanla gördüm...

Yıllar geçti sonra,
O kadar zamanın geldiğini fark etmeden.
Sonra sevdim sizi, bağlandım size...
Ve sevdiniz beni, bağlandınız bana ...

Ve ayrıldı yollar...
Hep dedim kendime neden diye,
Hiçbir cevap bulamadım nedense...
Hani sevip, bağlanmıştık birbirimize,

Nereden çıktı şimdi bu küslük,
Sizinle gülmeden, sizinle ağlamadan,
Sizinle tartışmadan, kavga edemeden,
Ve en önemlisi sohbet edip sesinizi duyamadan...

Nereden çıktı bu küslük sahi,
Birbirimize düşman olduk gibi,
Selam vermez, tebessüm etmez,
Sadece bakıp geçeriz.