Kuşların Uçuşundaki

Kuşların uçuşuna benzeyen günlerimiz vardı
Turuncu sevinçler içinde
Pencerelerden parklardan geçen
Ürkek gülüşünden sarkan sardunyalar
Solmak nedir bilmezdi oralarda
Rüzgârsa ellerimizi uzaklara
Uzaklara götürürdü
Bilmezdik el ele yürümeyi.

Gittikçe çoğalan yürüyüşümüz vardı
Selamsız geçmedik hiçbir çiçeği
Duyardık bir gülün açarkenki sesini
Su gibi aktığımız o sokaklar ve parklar
Belki bir daha hiç görmeyecek
Bir aşkın geçişini

O günlerden geriye ne kaldı bilmiyorum
Dudak kıvrımlarındaki rüzgâr belki
Aklıma gelince üşümem bundandır kim bilir
Saçlarındaki sonsuzluk ivmesi hiç bozulmasın
Dokundukça ölümsüzlüğü düşlesin
Sevda serüvencileri

Güz bulutları gibi dağılmayan
Gözlerimdeki kan çanakları
Unutulmuşluğumun resmi oluyor aynalarda
Ve sen belli ki gelmeyeceksin
Bir daha günlerim hiç
Hiç benzemeyecek kuşların uçuşuna