Kuşların Sesi Şiiri - Doğukan Özdemir

Bir tabutun soğukluğu içindeyim
Ruhum bedenimle hasbihâl ediyor
Yaz sıcağı ortasında
Kuşlar yine aynı güzellikte
Sesleri hâlâ huzur veriyor
Hüzün çökmüşken bu aylarda
Bu güzel sesi dinlemek hoş geliyor
Sabaha zor bela eşlik eden geceler
Esrarengizlik katıyor durgun geçen yaşamıma
Ortalıktan gelen topuk sesleri ayrı ürpertiyor
Uykuya hasret kalan şu gözlerimi
Yakama yapışan lekeler karalıyor
Bembeyaz olan kaderimi
Ne anlam versem hayata, yitiriyor doğruluğunu
Doğrular mı şaştı, yoksa bütün doğrular mı yalan
Kafamda bu sorular, zihnimi kurcalıyor
Haydi, yitir diyorum bildiklerini bir çırpıda
Özgür bırak kendini, kanatlansın yüreğin
Bırak herkes huzuru eksik tutsun senden
Kuşların sesi beni başka diyarlara götürüyor...