Yaşamın en dingin halidir, kendi halindelik.
Şehrin gürültüsü,
insanlığın sonu gelmez telaşları,
anlaşılamamışlıklar.
Kayboluşların gözlerinde,
tutunamadığımız insanlar...
Bir ben var, her şeye göğüs gerebilen,
bir de benden içeri, bir ben daha var ki!
Doğmamış bir bebeğin
ana rahmindeki huzurunu arar,
sükût arar,
kuşların kanatlarının kırılmadığı
bir gökyüzü arar!
Sahi var mıdır öyle bi yer?
Kayıt Tarihi : 25.5.2023 20:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!