Bir sonbahar gecesiydi
Soğuk, sessiz ve karanlık,
Islıklı nağmeler üreterek esiyordu rüzgâr,
Artık uzaklaşıyorduk yazdan,
Tüm canlılar;
Haşin tabiata karşı direniyor,
Korunmaya çalışıyordu kuru ayazdan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta