Kuşlarım, Şiiri - Recep Talat Tunçelli

Tiflis'te,
Bir park vardır adı Vake.
Onun yanında da bir bina
Büyük uzun ve ince.
İşte o binanın onikinci kat penceresinde
Her sabah beni bekler iki kuş,
Birinin adı Büşbüş diğerininki de Mestuş.
Büşbüş kızımdır, Mestuş'ta eşim,
Buradaki gerçek dostlarımdır o kuşlar benim.
Her sabah bir selam bir haber beklerim memleketimden,
Onlar da bir ümit, bir ekmek bekler ellerimden.
Konuşurum onlarla, oğlumu sorarım Onur'umu,dertleşirim,
Dermanı yoktur bu hasretin, çekilecektir bu çile bilirim.
Bakarlar bana öylece boyunları bükük sessiz,
Sanki derler ki senin hasretindir bizim ekmeğimiz.
Onlar bana ben onlara bakışırız öylece hergün,
Bitecektir bu hasret
Bitecektir elbet bir gün.

(08/12/2006 Tiflis)