Kuşları bırakın Şiiri - Hatice Nayır

Kuşları bırakın, gitsinler
Aşkı getirsinler geri en uzak diyarlardan
Bak, sesleniyorum son nefesimde hala sana
Aşk değil midir o gök kubbede baki kalan?

İçmek bahane değildir aşka, sakın unutma
Unutma, yıldızlar da çeker gider bir gün
Söner ruhumuzun ışıkları, acılar diner
Yakar bir gün ciğerimizi derin bir keder...

Kuşlar da sustu işte,
Bak, bizi dinliyorlar
Dalgaların koynundan
Usulca sesleniyorlar
Aşka giden kapkaranlık, hüzünlü yolda
Aradığımız her şeyi en sona saklıyorlar.

Gittiğimiz en uzak yol aşk'aydı oysa
Şimdi gidemediğimiz kuytularda aşk'la oynaşıyorlar

Kuşlar, ah nasıl umutsuz
Nasıl da soluktular...