Ruhumu sel bastı, Nuhun gemisi gibi, Bir gemiye ihtiyacım var şimdi. Gümüş matlığındaki sular Ustaca doluyorlar, O binlerce zerreyi, Göz pınarlarıma işliyorlar... Son bahar yağmurunun çevresinde; Şeffaf taneciklerden ötede Kırıp kırıp bütün hatıralarımı, Önüme sed çektiler... Ne gidebiliyorum, Ne kalabiliyorum, Kuşları bekliyorum...
Köksal GündoğduKayıt Tarihi : 30.4.2012 06:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!