Siz bilmezsiniz yalnızlığı
karanlıkta kördüğüm
ıssızda bir kadın
kınalı saçlarına bir tül bağlar
kuşlarda ağlar çocuklar.
Yakarım beynimin uğultularını
yüreğimi gülüşünüz de yıkadım
yuvasız kalmasın asla bir kadın
yoksa yıkılır bu dağlar çocuklar
kuşlarda ağlar çocuklar...
Yolunu beklerken eli yüzünde
dalından düşer sarı yapraklar
beklemek ölümden beter
havada en içli yağmur var
benim söyleyeceğim bu kadar
kuşlarda ağlar çocuklar...
Kayıt Tarihi : 13.10.2017 17:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saffet Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/13/kuslarda-aglar-cocuklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!