Kuşlara gülmeyi unutmuştum çoktandır

Kuşlara gülmeyi unutmuştum çoktandır
Acı bir türkü vardı dilimde
Acı bir karanlık sensiz bu şehirde
Soğuk ve sıcak günlerde
Pembe bir buluta binmiştim
Derin mavide gözlerim
Senin yürüyüşünde
Saçının bir telinde
Martılara özenmişim sanki içim çığlık çığlık
Uysal bir kedi yavrusu dışım içimse fırtına
Kar boran oluyor
Volkan tenimde ara,ara
Kaldım ellerinde
Tenimin yangın yeriydi anılarım
Nuhun gemisi gözyaşıma yaslanıp gezinen
Anılarım cehennemdi
Bir limandı sevgilim
Oysa gelişiyle gidişi birdi
İşte bana böyle bir cezaydı
Her acıyı biliyordum da canıma vuran
Bunu yeni öğrendim canan
Henüz tanımamıştım kendimi
Sanki gidişinle tüm yağmurları biriktirdim içimde
Ve yaşlı bir çınar gibiyim
Çıkmaza dönüşse de sokaklarım
Seninle bilirim aydınlığım
Kuşatılmışlığım seninle
Baharım seninle hey yüreğimdeki meşale
Uysal çiçekler bırakıyorum sana
Kokunu alıyorum uzakta olsan da
Ve bir gün toprak olacağım
Seni sarıp sarmalamaya
Ben sevgiye inanıyorum sevginse yıldızlarda…