Kuşlara elektrik çarpmaz

gün ışığı bulutların ardından
birkaç kez geldi yanıma
gri bir duvarken gökyüzü
renklerim bile olmuştu
mutluluk demek zor
nefesimde bir eylül
en temmuzda bile
giden bir trenden attı beni hayat
düştüm,
öldükçe,
düşlerden kırılan parçalarımla
kelime oldum, yazı oldum
nihayet ve nihayet
zamandan kayboldum
teldeki kuşa
elektirik çarpmaz
bundandır
içimden acılar akarken
yazabiliyorsam hala