Tan ağartısında kuşların toplandığı yerdeydin
Ben sahile giderken
Kuşlar sana bir şey söylüyordu
Gülümsüyor denize bakıyordun
İnanmışa benzemiyordun
Bir yabancı gibi geçtim oradan
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bir mektebe uğradım
kuş dilini okurlar
İdris-i Muhtefi
Hiç anlamadim,inanki...
anladiysam eger...
yezit olayim
muaviye,belki...
slm
Belki inanmamış gibi yapmıştır..Kadınlar işlerine gelmezse anlamamış,inanmamış,duymamış gibi davranırlar..:)))))
Sıcacık içten şiir..ısınıverdim...
Anlatamazsın işte kardeşim..
Ama iyi böyle..
Bir de anlarsa düşeceğin ateşi düşünebiliyor musun?
İşin aslı şu ki, kelimenin tam anlamıyla vurgunum ben bu şiire.
Neden, diye soracak olursanız şiiri adından başlayarak kelimesi kelimesine tekrar etmekten öte bir açıklama getiremem size.
Bilmediğim bir nedenle, her okuyuşumda canım bir öncekinden daha çok yanıyor.
'' inanmadımı kuşlara ?
Hüznü sempatik kılan adam, diyebilirsiniz Topoğlu için. Kederi veriyor ama kedere boğmuyor insanı. Şiirde yarattığı duyguların kahramanlarına baktığınız zaman onlara acıma değil de, hissettiklerini birlikte yaşama isteği uyandırıyor. Bu yüzden hüznü sempatik kılan adam dedim işte.
hoş bir tesbit ama doğru yalan söyleyen sadece insan ancak yalanına kanada yine kendisi kuşlar tercumanınız olsun belki inan çıkar
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta