Tek başıma oturuyorum parkta
İnşaatçıların sesi geliyor uzakta.
Bir kadın arada ünlüyor çocuğa
Birazda kızıyor yumurcağa
Belli ki yaramaz bu yumurcak
Ben şiir yazıyorum hayalimden,
Bir kız geçiyor az öteden
Narince yolundan çekip gidiyor
Sanki dünya, sırtında gidiyor
Kim bilir hangi derdini düşünüyor
Belki kendince yarınını düşlüyor
Ah gençliğimiz, nasıl bir çıkmazda.
Karıncalar rızkına koşturuyor
Kuşlar aralıksız zikrini coşturuyor
Kuşlar, kuşlar ve karıncalar..
Belkide ALLAH ı bizden çok seviyorlar
Kuşlar ve karıncalar..
Kayıt Tarihi : 29.7.2019 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ve saygılarımla.
'Yedi gök, yer ve bunlarda bulunanlar O’nu tesbih eder; O’nu hamd ile tesbih etmeyen hiçbir şey yoktur. Fakat siz onların tesbihini anlayamazsınız. O halîmdir, bağışlayıcıdır. (İsra suresi 44. ayet)'
aklıma geldi.
Anlam yüklü şiirinizden dolayı tebrik ederim.
Kaleminize sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)