düşerler ve onları hep zehra toplar
bir tayın üzerinden çok zaman geçer
vakit çalar ay yarılır zenciler biter
beni zehra bilinciyle bir tiren yoklar
babam girer laborant kendini toplar
zehra babamı toplamaz balonlar zehra
kardeşleri kedilerden mordur oteller
bekler kuşlar, ölürlerse yere düşerler
yere düşerler ve onları hep zehra toplar
bronş patlar kardeşim bir, dağılır lise
annem yokken bizim evi zenciler sağlar
elimden bir elmadır düşer yerlere
yerlere bir elmadır elimden düşer
kuşlar hep ölürlerse elmalar düşer
elma yerde onları hep zehra toplar
elma yerde onları hep zehra toplar
elma yerde onları hep zehra toplar
Kayıt Tarihi : 13.2.2015 17:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ah Muhsin Ünlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/13/kuslar-olurlerse-yere-duserler.jpg)
"Kuşlarımı koymak için / Bir gök resmi bulamadım"_________________
Nedense bu şiirin bu dizesi beni çok etkiler... Göğsümüzde büyüttüğümüz umut kuşlarının bir bir ölmesini anımsatır....
Diğer yandan yere düşen her şeyi hesapsız kitapsız ancak bir çocuk eli uzanır diye düşünüyorum. Yani geleceğimiz, umudumuz o küçücük avuçlarda saklı. Belli mi olur bir gün Zehralar 'gökyüzüne kuş bağışladığımız' güneşli , güzel günlere götürür bizi de *zenciler* gerçekten tükenir...Çocuklar ölü kuşları toplamaz...
İçinden kuşlar, çocuklar geçsin bütün şiirlerin...Saygımla.
TÜM YORUMLAR (2)