bak bulutlara aziz’im
şükür ki bir rüzgar var
esmese, ayırmasa onları birbirinden
göğü hiç anlamayacaklar
nasıl da yalnızlar
bizim gibi
onlar gibi
kazara bir kuş karışsa aralarına
o kuşa yoğunlaşıp
kanatlarına ağlayacaklar
ağırlaşacaklar aziz’im
ağırlaşacaklar
bak kollarına
ve sonra dal bil onları
dal olmayan ne bilsin bir kuşun yükünü
ne bilsin yalnızlığın kalabalık bir ormana
kabuk kabuk döküldüğünü
yalnız değilsin aziz’im
hiç değilsin
kov yüzündeki ötücü ifadeleri
boşuna kanatlarında o etlenen korku
sen hiç gördün mü
bir ağacın dallarından ayrı kuruduğunu
Kayıt Tarihi : 7.9.2012 14:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her şey gönlünüzce olsun...başarılar dilerim.
Sağlık ve mutluluklar sizinle beraber olsun hep sevdiklerinizle beraber.
Tebrik ederim. Yüreğinize sağlık sn Mehtap CALGIC hanımefendi
Saygılar sunarım...esen kalınız her daim.
ancak dışa nasihatçilik , gayrıya, diğerlerine öğüt vericilik ve zaman zaman nörraytırlık (narrator) şiirin temposunu düşürüyor...
Buluşla, sunum hem örtüşmüyor bazan da şiirin temposunda cılız yerlerden vazgeçememe gibi bir sorun seziyorum..
roman , öykü ve şiirde yazarın veya şairin eserin neresinde durduğu ...bunu hep düşünmüşümdür.. okuduğum kitaplarda bu konuyu eser sahiplerinin de çok düşündüğünü gördüm...eser sahibi, eserinin ,öznesi olabiliyor, nesnesi olabiliyor , başkası olabiliyor..başkasını özümseyebiliyor ve kendisi onda kaybolabiliyor...
Ama , anlatıcılık ve tasvircilik yaparken bile bunu çaktırmamak ve şiirsel daha geniş anlamda sanatsal kalabilmek
ne anlattım ki ben..elbette benim söylediklerim mutlak doğrular değil..bunu biliyorum..ancak bunlar bende bir hissediş olarak var oldu şiir sonrasında ...yazmasam sanırım o zaman doğru davranmazdım..
sevgiler saygılar değerli şair
TÜM YORUMLAR (5)