Kuşlar Kafeste Şiiri - Cafer Akyol

Hasret deryasında boğduk yüreklerimizi
Rahat bir nefes alamadılar
Dolan bir bulut gibi Boşaltamadık içimizi
Şimşek olup yaktık birbirimizi

Mevsimleri mevsim tadında yaşayamadık
Yağan karı birlikte seyredemedik
Yürüyemedik elele
Ayak seslerimizin melodisiyle

Fark edemedik baharın gelişini
Dokunamadık ellerimizle bir papatyanın dalına
Kuruttuk veremedik zamanında
O canlı o güzelim gülleri

İçimiz burkuldu yüreğimiz yandı
Kafeste kaldı kuşlar
Anahtarı kör kuyuya attık
Pamuk ipliğine asılı kaldı yürekler

Kuşlar kafeste
Oysa sokaklarda hep biz
Yazın sıcağını hissedemedik
İçimizde yanan ateşten dolayı

Dedim ya yaşayamadık mevsimleri
Sevgimizi yaşayamadığımız gibi
Ayrı yaşadıkları dallarından
Özgürlüğe uçtu yapraklar elele sevgiyle

Kuşlar kafeste
Oysa sokaklarda hep biz