Kuşlar kadar özgürsün...

Bir gün annenin karnından dünya ya düştün
Cıyak, cıyak bağırmaya alıştın
Avaz, avaz ağlamaya başladın
İster ağla, ister bağır...Kuşlar kadar özgürsün

Baban, beşiğini çamdan, şiltesini çayır otundan yaptırmış
Anan seni zemzem suyu ile yıkayıp, beşiğe yatırmış
Ninen beşik sallarmış, uyuyasın diye de ninni söylermiş
Uyu güzelim uyu, sallan yiğidim sallan...Kuşlar kadar özgürsünüz

Bir topun peşinden, sokak arasında, parkta piknikte koştun
Bisikletin üstünde, güneş altında yol aldın
Zamana set çekilmez ya, yavaş, yavaş büyüdün. Paytak, paytak yürüdün
Büyü aslanım büyü, yürü güzelim yürü. Kuşlar kadar özgürsün

Hayat merdiveninin yedinci yaşında okul ile tanıştın
Annenin-babanın yardımıyla ilköğretim 1. sınıfa taşındın
Kalem, kitap, defter gibi arkadaşlarla sen burada tanıştın
Yaz kızım yaz, oku yiğidim oku...Kuşlar kadar özgürsün

Saygı ve sevgiyi sen burada öğrendin
Dünya, çevre atanı sen burada tanıdın
Dost-düşman ayarını, burada tanımladın
Öğrenmekte, okumakta kuşlar kadar özgürsün

Nisan yağmurları başının üstüne düşecek
Aşk yağmurları kalbini delecek
Okulun bereketi beynine akacak
Bizim Lise, sizin on birinci sınıf dediğiniz herhalde bu olacak
TÜM BUNLARA DAYANMAKTA, KAÇMAKTA...
KUŞLAR KADAR ÖZGÜRSÜN

Ankara,18.07.2003