Kuşlar Göçmüştü Buralardan

Aşkın gizemli bahçesinde ben kaybettim yolumu
Aradım kuşları yol göstersin diye
Ne bir ses duydum ne de bir kapı açıldı
Sensizlikle savaştım gözlerim dalgın
Anladım ki kuşlar göçmüştü buralardan,

Sımsıkı sarıldım! ...
Her bir çiçeğin incecik beline
Tenimi okşayan yapraklar titretti ruhumu
Sönmüş bir alevin...
Kıvılcımının arzusu yükseldi göğe doğru
Anahtardı beyaz bulutların bir damla çığlığı
Sesiz sedasız çekildim köşeme

Sorgusuz idam edilen gülüşlerin,
Sallanan ipine baktım,aklım tümden alabora
Yoksul bir inadın perçemi dağıldı kanıma
Ellerim nankör akşamlara uzandı
Bir medetle dönüp baktım gökyüzüne
Sarhoş ve bitkin öylece kaldım
Ne çare ki!
Kuşlar göçmüştü buralardan...

1996