Kuşlar gitmesin Şiiri - Davut Yıldız 2

ah o kuşların ardı sıra giden insanlar…
küçük masallara sığmaz kanatlarınız,
her insanın iki güneşi varmış,
biri hemen şurasında biri çok uzaklardaymış…
insan hep uzaktakine yürürmüş…

kasabadan çıkınca hemen Kızılpınar girişinde,
Kırkısrak ve Darıdere köyü yol ayrımına geliyorsun.
sağa dönüp Darıdere’ye doğru bir kilometre kadar gidince sağda yolun altında pınarlar var.
Biz Kırkpınar diyorduk.
kırk tane toprak altında kaynayan zelal su.
işte o pınarın başında az yeşil nohut yemedik.
topu topu üç arkadaştık,
nohut tarlalarına gider, nohut çalardık.

daha doğrusu çocukluk hakkımızı alırdık.
dudaklarımız yara olurdu tuzlu kabuklardan.
kendimize o pınarların altında kasaba deresine dökülen tarafta keyfimize göre yerde yapmıştık.
manzara çok güzeldi, her taraf nohut tarlası,
kasaba tarafı çayırlarla kaplı, elma ağaçları
(henüz elma zamanı değildi)
yolun üstünde kayalıklar,
Darıdere mağaraları, biraz ilerde Darıdere değirmeni.
“değirmen başında vurdular beni”
değirmen Altısöğüt köyü yol ayrımındaydı.

Davut Yıldız