Kuşlar Gelir Öteden Şiiri - İsmail Uysal

Yağmurla meze diye içsem bakışlarını
Renklerinden ömrüme bahar gelir sevdiğim
Ki nisana denk kıldım hazanı, kışlarını
Baksan da kaçırmasan bir dem bakışlarını
Kavurucu güneşe rüzgar gelir sevdiğim

Kazmadık dağ bırakmaz görseydi Ferhat seni
Gülüşün değse Kays'a çöl dar gelir sevdiğim
Aslı ruhuna girmiş yaksa da afsun teni
Gördüm kaç sevda üzre cana musallat seni
Senden akpak giden can, mundar gelir sevdiğim

Avuçlarının teri merhem olur yarama
Şifası dil ucundan uzar gelir sevdiğim
Hastaysam, çaresizsem başka derman arama
Değmesin senden gayrı tabip nolur yarama
Kaç yıllık yaralarım azar gelir sevdiğim!

Arı dilinden almış baldaki esrar, tadın
Kapat dudaklarını nazar gelir sevdiğim
Nasıl tarif edeyim ne cismin var ne adın
Süzülür bulutlardan şiire yağar tadın
Aşk, damlaya ismini yazar gelir sevdiğim

Dünyamı bağlamışlar teline saçlarının
Kuşlar gelir, öteden kuşlar gelir sevdiğim
Dedim ya içsem şifa, teri avuçlarının
Düşmüştür, rayihası eline saçlarının
Ömrüme can kokusu sızar gelir sevdiğim

Göklere sığmayan can nasıl zindana sığar
Kuşa altından kafes mezar gelir sevdiğim!
Yüreği körelmişe ne ay ne güneş doğar
Yiğidi ölmüş kısrak hangi meydana sığar
Gittiği her seferden bizar gelir sevdiğim!

Hani bir bakışın var, dağ çöker dağ üstüne
Kalbe can taşıyan bir damar gelir sevdiğim!
Gece ah çeken hasta kavuşur yeni güne
Döner tarihin nevri çağ biner çağ üstüne
Sensiz hayat insana kumar gelir sevdiğim

Dün yandığımız ateş yarına aşinadır
Yanan her bir ocaktan bir yar gelir sevdiğim!
Sevda sere düşmüşse herkes bir başınadır
Kalbim, yıllar geçse de sırrına aşinadır
Bedenim bedenine ağyar gelir sevdiğim!