Kuşlar dökülüyor Şiiri - Baykal Kaanalp

kuşlar dökülüyor
sıcak esintilere
kendi iklimlerine
doğuşun varoluşun
kavurucu sıcağına

kuşlar dökülüyor
bilinmez bir ele
sadece kendileri
biliyorlar gidecekleri
kırmızı noktayı

kuşlar dökülüyorlar
bir bir hedefsiz
dönüşü olmayan
dönüşünü bilmedikleri
varmak istedikleri
sıcak arayışına
bulamayacak olsalarda

kuşlar dökülüyor
dökülmek istiyorlar mı?
isteden mi? yola düşüyorlar
yolları çok mu? uzak
bilinmez
sadece dökülüyorlar
gözümdeki yaştan
daha çoklar

kuşlar dökülüyor
az kaldı
bitmek üzereler
gözümdeki yaşlar kadar
sığ ve sessiz