Her geçen gün biraz daha yalnızlaşıyorum,
geriye dönüpte yad ettiklerimden.
Çocukken, sabahın ilk ışıklarında uyanır,
ebeveynlerim, sabah namazını kılarken
pencereden, cıvıldaşan kuşları seyrederdim.
bir şarkı mıydı cıvıldadıkları
yoksa, kendince ibadet miydi yaptıkları.?
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta